Κληρίδης, Γλαύκος

(Λευκωσία 1919 –). Κύπριος πολιτικός, πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας (1993-98, 1998-2003). Σπούδασε νομικά στο King’s College του πανεπιστημίου του Λονδίνου και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου στην Κύπρο. Αγωνίστηκε για την ανεξαρτησία της Μεγαλονήσου κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα (1955-59), μέσα από τις τάξεις της ΕΟΚΑ με το ψευδώνυμο Υπερείδης. Έλαβε μέρος στη διάσκεψη του Λονδίνου (1959), ενώ κατά τη μεταβατική περίοδο μεταξύ της αποικιακής διακυβέρνησης και της ανεξαρτησίας (1959-60) διετέλεσε υπουργός Δικαιοσύνης. Το 1960 εξελέγη πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας, θέση την οποία κατείχε έως το 1976, ενώ ταυτόχρονα –σε πολλές περιπτώσεις– άσκησε και τα καθήκοντα του προέδρου της δημοκρατίας, ως αναπληρωτής του αρχιεπισκόπου Μακαρίου. Το 1969 ίδρυσε το Ενιαίο Κόμμα και το 1976 τον Δημοκρατικό Συναγερμό, με τη συμμετοχή μελών του Ενιαίου Κόμματος, της Προοδευτικής Παράταξης και του Δημοκρατικού Εθνικού Κόμματος. Ορίστηκε επανειλημμένα εκπρόσωπος της ελληνοκυπριακής πλευράς στις διακοινοτικές συνομιλίες με τους Τουρκοκυπρίους, ενώ εκπροσώπησε πολλές φορές την Κύπρο στο συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ. Εξελέγη βουλευτής Λευκωσίας κατά τις εκλογές των ετών 1981, 1985 και 1991 και πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1993 και το 1998, ενώ στις προεδρικές εκλογές του 2003 ηττήθηκε από τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Τιμήθηκε από την Ελληνική Δημοκρατία με τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Σωτήρος, από το Βατικανό με το Χρυσό Μετάλλιο της Τάξης του Αγίου Τάφου, ενώ ο Κυπριακός Ερυθρός Σταυρός τον ανακήρυξε ισόβιο μέλος του. Έγραψε το έργο Η κατάθεσή μου (4 τόμοι). Ο Γλαύκος Κληρίδης διετέλεσε πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κατά τις περιόδους 1993-98 και 1998-2003 (φωτ. Πρεσβεία Κύπρου).